Voor mensen, net al ik, met een niet aangeboren hersenletsel (NAH), is de hoeveelheid energie in het lichaam de bepalende factor, hoe we de dag door te komen. Een laag niveau resulteert in concentratie problemen, hoge prikkelbaarheid en kan zelfs leiden tot cognitieve klachten. De manier van opbouwen van deze energie is voor iedereen weer anders. Tijdens mijn revalidatie in 2018 heb ik ervaren dat voor mij sporten een bron van energie opbouw is. Sinds die tijd loop ik dan ook zo'n 2 á 3 keer per week hard en bezoek ik tot 2 keer per week de sportschool. Na een introductieles "functional training" gegeven door Leo Beckers bij Sportvision in Geleen te hebben gevolgd, zag ik dit als een nieuwe mogelijkheid om mijn energieniveau te verhogen. Functional training is een mooie combinatie van cardio en kracht elementen in een training. Na een aantal weken de training te hebben gevolgd, toch nog niet het gewenste resultaat. In een gesprek met Nygel Soree van Sportvision, kwam het onderwerp voeding ter sprake. Na enkele metingen te hebben uitgevoerd, toch moeten concluderen dat mijn eetgewoonten anders moesten. Op advies gestart met een voedingsschema gebaseerd qua dagelijkse hoeveelheid Kcal aan mijn sportactiviteiten per week. Pas dit schema nu zo'n 3 weken toe en moet toegeven dat het mij helpt. Voel mee energieker en zie ook een vooruitgang in mijn hardloopactiviteiten. Gemiddelde snelheid schiet lekker omlaag!! Voor nu bedankt Leo en Nygel voor het advies en de ontvangen support. Ben er echter nog niet en wil toch met mijn ervaringen iets gaan betekenen voor lotgenoten. Voor nu zeg ik tegen lotgenoten hetzelfde als mijn kinderen en vrouw tegen mij zeggen: move to improve Groet, Jerry

De uitbraak van Corona en alle daarbij behorende maatregelen, maakt het voor mij zowat onmogelijk om mijn gestelde doel voor 2020, om iedere kwartaal tijdens een hardloop evenement een halve marathon te lopen te behalen. Had me al ingeschreven voor de halve marathon tijdens de Venloop (Venlo) in maart en de EIFEL halb-marathon (Waxweiler) in juni. Corona is nog steeds actueel, dus of ik mijn doel haal? De drang om toch ieder kwartaal de afstand van een halve marathon te lopen blijft me bezig houden. Ben met mijn gezin op vakantie in Karinthië Oostenrijk. We verblijven op Schwimmbad Camping Mössler in Döbriach een dorpje zo’n 500 meter van de Millstätter See gelegen. Uit voorgaande jaren weet ik dat er een route om het meer heen loopt, welke wandelend, per fiets of zelfs hardlopend te volbrengen is. De route is voorzien van diverse hoogte verschillen en doorloopt aan de ene zijde een bosgebied, aan de andere zijde diverse dorpjes gelegen aan een doorgaande hoofdweg. Het is woensdag 12 augustus en samen met mijn broer Tom, welke enkele dagen eerder is aangekomen, wagen we een poging om om de Millstätter See heen te rennen. Na een klein ontbijt, gevulde waterzak, ID’s en mobiel, staten we om 8:01 aan de opgaven. We besluiten om aan deze uitdaging te starten, door eerst het stukje aan de doorgaande hoofdweg te lopen alvorens ons te begeven aan het bosgedeelte. De temperatuur loopt nogal snel op, dus zou het bosgedeelte verkoeling opleveren. Na zo’n 16km naderen we het bosgedeelte en staat er een enorme heling op ons te wachten. En heel eerlijk, dit was voor mij het eerste wandel moment. Eenmaal boven weer begonnen met hardlopen. Zo’n 3km verder tijdens een bergloop weer moeten terugvallen op wandelen, benen waren te zwaar om maar vooruit te komen. Na een kilometer te hebben gewandeld, het hardlopen weer opgepakt en rustig de ronde uitgelopen. Resultaat was een afstand van 28,22 km in een tijd van 3 uur en 11 minuten. TROTS met hoofdletters op het bereikte resultaat en moe maar voldaan. Op naar een volgende uitdaging… Move to improve ! Groet, Jerry