

Het is nu al ruim een week geleden, dat ik de halve marathon in Venlo heb gelopen. De dag begon met een sportief ontbijt, gevolgd door voorbereidingen en de reis naar Venlo. Na de auto te hebben geparkeerd, zijn we via een shuttle bus naar het evenementen terrein vervoerd. Deze rit was al een hele ervaring. De buschauffeuse had niet haar beste dag geloof ik!!
Aangekomen op het evenementen terrein, de juiste kledingkeuze gemaakt, spullen opgeborgen en nog enige voorpret beleeft met broer Tom en nicht Andrea. Nog even een dikke geluksknuffel van Chantal, Shawna en Jeremy en op naar het startvak. Aangekomen in het startvak, duurt het wachten tot het startmoment dan wel erg lang. Nog even tijd voor een selfie!!
Me toch als doel gesteld om de halve marathon uit te lopen en me niet te focussen op de tijd. Het tempo van Tom ligt hoger dan dat van Andrea en mij. Ideaal, kan Tom zorgen voor de drankjes aan de finish. Gezien Andrea en ik hetzelfde tempo rennen, zouden we elkaar er wel doorheen helpen.
Na het startschot de eerste 100 meter samen gelopen, daarna heeft Tom het gas erop gezet. Samen met Andrea begonnen aan de afstand van 21,1km. De snelheid zat er al vroeg goed in. We liepen zo’n 5m:30s per kilometer en dat was goed vol te houden. Na een kilometer of 5 moest ik toch echt even plassen. Afscheid genomen van Andrea en een bosje opgezocht om even te ontladen. En het duurde en duurde…..Uiteindelijk klaar, dus gas erop.
Bij kilometer 13, kwam er voor mij een zeer prettig moment….tikkie op de schouder van Andrea. Voor ons liepen de 2:00 uur finishers, dus als ik daar in de buurt zou blijven lopen, zou ik het toch binnen 2 uur kunnen redden….dan toch maar dat doel nastreven…..dacht het wel he!!!
Het ging best lekker tot aan kilometer 19. Mijn benen werden zo zwaar, dat ondanks ik dat absoluut niet wilde, toch een meter of 10 heb gewandeld. Daarna was het niet zeuren Jerry, doorlopen, maak jezelf en je Pa trots op je.
De laatste 100 meter waren echt gigantisch zwaar, ondanks de vele aanmoedigingen van de mensen aan de kant. Eenmaal over de streep een voldaan gevoel, even bijkomen en de rest opzoeken.
Is het me nu gelukt om toch binnen de 2 uur te finishen.....
Het "Dumoulin" momentje heeft me mijn doel niet laten behalen. Maar ach ja, gezien het feit waar ik vandaan kom een geweldige prestatie. Toch dringt dit nog niet altijd tot mij door, maar dat zal wel komen door de enorme "drive" die er in me zit.
Op naar een volgende uitdaging.